96- dobiję do setki w nowembrze albo mnie dobijcie. a echo (p)odpowiada - dobijcie !

sprawę mam taką jedną do społeczeństwa. czy jest może ktoś chętny na bożonarodzeniowy jarmark w Munchen w nadchodzącym tygodniu? ponoć wunderbar i śliczny do zatchnięcia.

będą precle z miodem i mocny gluwajn z cynamonem na legendarnym marienplac. chętnie oddam w dobre ręce. albowiem mi jakoś nie po drodze. a tymczasem ojciec-dyrektor tako rzecze niczem zaratustra: jedź, dziecko, ja cie uczyć każę (z akcentem na karzę!). tylko, że ja niekcę ojcze-d. jest bowiem przyszłotygodniowe szkolenie w dziedzinie mi wielce obcej. obcej bardziej niż siew raszponki. obcej nawet bardziej niż budowa synchrocyklotronu. i mię jakoś zupełnie nie nęci. bynajmniej. zwłaszcza, że będzie w języku albiońskim jakby. bo towarzystwo do szkolenia takie cośokoło międzynarodowe. będzie hindus, grek, portugalczyk, eskimos i ja. czyste wcielenie ciemnej tabaki w rogu. z moim pseudo-albiońskim czeka mnie najpewniej dwudniowe tureckie kazanie. a w południe bockwurst z chrzanem na pocieszenie. no proszszsz was, skupcie się i zróbcie tak, żebym nie musiała tam jechać. mam natenczas zupełnie inne plany. wieść gminna vel paninamilliczwillicz donosi o wielce obiecującym koncercie wielce apetycznego adasia cohena w praskiej fabryce czciny. akurat naówczas gdy mi samolot będzie kołował gdzieś nad osnabruckiem. w nosie mam szkolenie z niewiadomoczego i niewidadomopoco. chcę na koncert adasia! precle se sama upiekę a wysokogatunkowy gluwajn własnej roboty sobie przyniosę w termosie.( made in prc oszywiście. nie bez parady wszak wieszczył wieszcz, iż „chińczyki trzymają się mocno”). zrób więc COŚ drogi czytelniku w tym chwalebnym celu. zrób COŚ! wołam do ciebie, ja b.’rzoza.
b.