o kryzsie również w doniczce i w telewizorze też

matko moja, gdzie te czasy gdym efektownie wzdychając i szurając stosikiem papierów z lewa na prawo emanowałam aurą najbardziej zarobionego pracownika biurowego, podczas gdy na ekranie komputera szła powieść w odcinkach lub newsy z pudelka? a taka byłam wiarygodna w swoim biurowym mozole. omalże pot mi z czoła kapał przy tym suwaniu stosiku. a teraz co? kryzys. kryzys w gospodarce światowej. kryzys, moi państwo, w mojej firmie objawia się nagłym spiętrzeniem niewirtualnej roboty. jednym okiem lewym czytam niecierpiącą zwłok korespondencję od ojca dyrektora, drugim okiem prawym śledzę ewentualne uchybienia w kontrakcie, jedną ręką lewą dilejtuję spamy, drugą ręką prawą robię kawę inspicjentowi, kopertuje monity i kreuję zyski na formularzu faktur. o kant rzyci taki kryzys. a tak liczyłam na błogi czas w skrajnie relaksacyjnie wychylonym fotelu z drinkiem okraszonym parasolką i oliwką. tymczasem jestem wielorękim biurowym wisznu. na kontemplację kwitnącej za oknem wiśni i śledzenie losu ogrodowych synogarlic nijak czasu nie staje. gdy wracam zdyszana do domu (empatyczna część społeczeństwa wstaje i współczująco wzdycha - ojej) oko mi cieszą podkokienne tulipany. osobisty, doniczkowy fajfus hiacynt zastygł w fazie kiełkowania. Matka chrzestna mówi, macając z odrazą grząska breję w doniczce, żem go przelała i że forma hydroponiczna nie bardzo mi się udała. w sumie jednak, konkluduję sprawdzając konto, lepiej zginąć z nadmiaru niż niedostatku chyba.
i bardzo proszę, żeby ta guanem śmigana liga mistrzów się w końcu skończyła, bo kolejnego czwartku z niedostatkiem Hausa, nie zniosę i pizgnę w tv zgniłym zbukiem.dwa razy.
b.

ps.
a jutro od 9:00 trzymamy kciuki za testującego Mariana !!! pliz