rabarbar swarowski

stanowczo dziś brak mi tarasu. ale nie żebym tam zaraz na leżaczku pod kocykiem sącząc late obserwować chmury zamiar miała , inożemi miejsca brak na czwarte pranie. na tę to okoliczność tarasu mi brak w komplecie z mistrzem żelazka, jako conditio sine qua non żelaznej konsekwencji konserwacji garderoby. wzuł se kiedyś człowiek w sierpniu po polowaniu skórę bawoła na grzbiet, to ją zmieniał na nową po trzech latach i wszystko było okej. no a potem zdurniał i se usprawnił. nie dość, że skóra/tfu/ garderoba się demodedyzuje po jednym sezonie, to jeszcze ją trzeba revitalizować proszkiem do prania i żelazkiem. i to bynajmniej nie raz na kwartał.
sumiennie wypełniając sobotnie rytuały wieszam pranie na sznurze a w piekarnik wciskam ciasto z rabarbarem . bo nieoczekiwanie piec zaczął mi był działać bez fochów żadnych. co oczywiście ma niewielki wpływ na jakość moich wypieków. ciasto wedle przepisu winno się zarumienić w 40 minut tymczasem moje siedzi już siedemdziesiątą minutę i nadal blade jak danuśka mójcion. no to w międzyczasie kompletuję garderobę na pragę i na targi. na pragę - adzidasy, szal kaszmirowy i stosik tiszertów, na targi -

kryształowe wisiorki i szpilki. oraz fartuszek z gołą pamelą. żeby misię koraliki nie powalały gdy będę gotować parówki. bo jednak targi bez parówek to jak pamela bez biustu. funta lichych kłaków nie warte.
o o o o zadzwonił do mnie piekarnik. taram taram taram przedstawiam przy niniejszym rabarabrowo-truskawkowo-budyniowo-kruchospodową premierę. w tym profesjonalnym ujęciu nie widać zakalca:


no to biorę blachę do tapczanu i spadam na osimsytny dirthy dancing. miłej niedzieli tu ol

b.