mam na imię Taphofilia

Poszliśmy do Tych, którzy odeszli.
Jedni tak dawno temu,

że wyblakł już smutek

a została nostalgia.

Inni przed chwilką,

która zrasza oczy.

a słońce prześwietlało blask zniczy

i rozpinało płaszcze.

a w ustach klejąca pańska skórka

– iluzoryczne pocieszenie

w gorzkim żalu za.

b.